مهندسی عمران-مکانیک خاک و پی
فرهاد پیرمحمدی علیشاه؛ مهدی محمدرضایی
چکیده
امروزه بهسازی خاکهای مسئله‌دار به عنوان یکی از چالش‌های مهندسان ژئوتکنیک مورد توجه زیادی قرار گرفته است. از آنجا که خاکهای مسئله‌دار، منشأ ثانویه دارند و حاصل هوازدگی شیمیایی هستند؛ معمولاً پراکندگی زیادی در سطح زمین دارند. از جمله خاکهای مسئله‌دار، رس‌ها هستند که با توجه به خصوصیات ضعیف مقاومتی، مشکلات نشست و پتانسیل واگرایی ...
بیشتر
امروزه بهسازی خاکهای مسئله‌دار به عنوان یکی از چالش‌های مهندسان ژئوتکنیک مورد توجه زیادی قرار گرفته است. از آنجا که خاکهای مسئله‌دار، منشأ ثانویه دارند و حاصل هوازدگی شیمیایی هستند؛ معمولاً پراکندگی زیادی در سطح زمین دارند. از جمله خاکهای مسئله‌دار، رس‌ها هستند که با توجه به خصوصیات ضعیف مقاومتی، مشکلات نشست و پتانسیل واگرایی خود، مشکلات زیادی را در بستر سازه‌ها ایجاد می‌کنند. یکی از روش‌های کنترل مسائل ناشی از خاکهای مسئله‌دار، تثبیت شیمیایی آن‌هاست. یکی از روش های اصلاح و بهبود کیفیت خاک‌ها استفاده از مواد افزودنی است. با توجه به کاربرد وسیع مواد نانو در علوم مختلف می‌توان تاثیر این مواد را برخاک به عنوان یک افزودنی نوین مورد بررسی قرار داد. در این پژوهش به بررسی تاثیر ماده افزودنی نانوسیلیس بر مقاومت خاکهای رسی پرداخته شده است. با استفاده از مطالعات آزمایشگاهی و آزمایش‌های تک‌محوری به بررسی اثر نانوسیلیس بر مقاومت فشاری محصور نشده خاکهای رسی در منطقه جلفا پرداخته شده است. نمونه های خاک چسبنده با افزودن درصدهای مختلف نانوسیلیس مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که نانوسیلیس موجب افزایش مقاومت فشاری تک محوری خاک چسبنده شده است. نتایج نشان داد که درصد افزودنی نانوسیلیس جهت مقاومت فشاری بهینه در خاک رسی این منطقه حدود 8/0 درصد می باشد. مقایسه سه سری مقاومت فشاری خاک رسی در درصدهای مختلف افزودنی نانوسیلیس حداقل مقاومت را حدودkg/cm2 6 و حداکث مقاومت را حدودkg/cm2 9 نشان می‌دهد.
فرهاد پیرمحمدی علیشاه؛ نوید محمودزاده
دوره 2، شماره 5 ، مرداد 1399، ، صفحه 87-109
چکیده
بتن پلاستیک در چهار دهۀ گذشته به منظور استفاده در سازه‌های آب‌بند، به طور موفقیت آمیزی در کنترل تراش مورد استفاده قرار گرفته است. بتن پلاستیک از ترکیب، سیمان، بنتونیت، مصالح سنگی و آب تشکیل می‌شود. از نظر مصالح تشکیل دهنده، تفاوت بتن پلاستیک با بتن معمولی، وجود بنتونیت و نسبت بالای آب به سیمان در آن است. این دو عامل باعث می‌شوند که ...
بیشتر
بتن پلاستیک در چهار دهۀ گذشته به منظور استفاده در سازه‌های آب‌بند، به طور موفقیت آمیزی در کنترل تراش مورد استفاده قرار گرفته است. بتن پلاستیک از ترکیب، سیمان، بنتونیت، مصالح سنگی و آب تشکیل می‌شود. از نظر مصالح تشکیل دهنده، تفاوت بتن پلاستیک با بتن معمولی، وجود بنتونیت و نسبت بالای آب به سیمان در آن است. این دو عامل باعث می‌شوند که بتن پلاستیک در ضمن دارا بودن خاصیت خمیری، مقاومت فشاری و مدول الاستیسیته بسیار کمتری نسبت به بتن‌های معمولی داشته و بنابراین انعطاف پذیر باشد. بنتونیت یکی از مهمترین مواد تشکیل دهنده در بتن پلاستیک است که موجب پرشدن حفرات و فضای خالی بتن می‌شود. بتن پلاستیک به عنوان مادۀ مناسب برای دیوارهای آب‌بند سد مورد استفاده در سدها شناخته می‌شود. در زمینه اثر بنتونیت در بتن پلاستیک، در دنیا و بویژه در ایران تحقیقات جامعی انجام نشده و بیشتر کارهای صورت گرفته، بررسی‌های موردی مرتبط با پروژه‌های انجام شده است. بدین منظور، برای ساخت بتن پلاستیک بهینه‌تر نیاز است تا اثرات تغییرات مشخصات بنتونیت و بویژه اثر تغییر نشانۀ خمیری آن مورد ارزیابی قرار گیرد و با توجه به اینکه در کشورمان تحقیقات گسترده‌ای در این زمینه صورت نگرفته است، لذا در این تحقیق سعی شده است تا گامی در این جهت برداشته شود. به همین منظور، پس از انجام آزمایش‌ها و بررسی‌های مقدماتی و در نهایت انجام آزمایش‌هایی بر روی 51 طرح مختلف و تعیین مقاومت فشاری، مدول الاستیسیته و کارایی آنها، منحنی‌های استخراج شد. بر اساس نتایج بدست آمده، با افزایش مقدار نشانۀ خمیری بنتونیت مقاومت فشاری، مدول الاستیسیته و روانی بتن کاهش می‌یابد.
